هموروئیدکتومی چیست و چه خطرات و عوارضی دارد؟

هموروئیدکتومی عمل جراحی برداشتن هموروئید به منظور درمان قطعی این بیماری است؛ بواسیر یا هموروئید چیست؟ به واریسی شدن یا گشاد شدن عروق در مقعد گفته می شود. بواسیر در مراحل ابتدایی بیماری با استفاده از درمان های گیاهی یا تغییر سبک زندگی قابل درمان است اما در مراحل پیشرفته تر یعنی زمانی که هموروئید دچار ترومبوز (هموروئید درجه ۳ و ۴) می شود با استفاده از این روش ها قابل درمان نبوده و نیاز به روش های پزشکی تهاجمی تر دارد.

یکی از روش های تهاجمی تر هموروئیدکتومی است که می تواند این بیماری را درمان نماید اما این روش به ندرت توسط دکتر بواسیر یا متخصص هموروئید مورد استفاده قرار می گیرد زیرا که علاوه بر مشکلات متعدد و درد و خونریزی پس از جراحی، هموروئیدکتومی همراه با عوارض متعددی خواهد بود.

همچنین بخوانید: درمان بواسیر با لیزر (سریع و بدون عوارض)

روش های انجام جراحی هموروئیدکتومی

هموروئیدکتومی دارای روش های متعددی است که شامل روش های باز، بسته، استاپلر، رابربند و اسفنگتروتومی داخلی-جانبی می باشد. اما در اغلب موارد دو روش باز و بسته برای درمان بواسیر مورد استفاده قرار می گیرد که در ادامه به شرح آن می پردازیم :

هموروئیدکتومی بسته

این روش اغلب جهت درمان هموروئید داخلی کاربرد دارد، در این حالت هموروئید می تواند با استفاده از وسایل مختلفی مانند چاقوی جراحی، قیچی،الکتروکوتر، یا حتی لیزری برش داده شده  و سپس با استفاده از نخ قابل جذب ترمیم می شود. این روش در بیشتر از ۹۵% از موارد موفق عمل می نماید.

عوارض شایع این روش جراحی بواسیر شامل مواردی از جمله درد، خونریزی تاخیری بعد از دفع، احتباس ادرار و عفونت مجاری ادراری، نهفتگی مدفوع، و به ندرت، عفونت، ایجاد زخم، بی اختیاری مدفوع و تنگی مقعد میباشد. اگرچه این تکنیک بیشترین ناراحتی و درد بعد از عمل را دارد، اما می تواند بهترین نتیجه را با کمترین میزان عود داشته باشد. روش‌ های جدیدی برای کاهش درد ناشی از جراحی در حال ابداع بوده و باید تجربه بهتری را برای بیمار فراهم کند.

بیشتر بخوانید: دکتر بواسیر یا متخصص هموروئید کیست؟

هموروئیدکتومی باز

این روش مشابه بسته عمل نموده و هموروئیدی خارج می شود که بیشتر برای درمان هموروئید خارجی کاربرد داشته ولی این بار برش در سمت چپ زده شده و باز رها می شود. در مواردی که محل برش مناسب نبوده و یا احتمال عفونت باشد، پزشک از ترکیبی از روش های باز و بسته استفاده می نماید.

خطرات جراحی هموروئیدکتومی

از خطرات هموروئید کتومی می توانیم به این موارد اشاره کنیم :

• خونریزی از آنال در محل عمل
• ایجاد لخته خون (هماتوم) در محل برش برای جراحی
• ایجاد مشکل دفع
• عفونت
• انسداد روده یا به دام افتادن مدفوع در آنال

مراقبت‌های بعد از جراحی هموروئیدکتومی

پس از عمل جراحی بواسیر مراقبت از آن بسیار حائز اهمیت است زیرا که احتمال عفونت، عود مجدد و … وجود دارد به علاوه این مراقبت ها به فرد در درمان سریع تر نیز کمک می نماید. برخی از مراقبتها پس از عمل جراحی به این شرح است :

• رژیم غذایی : بهتر است رژیم غذایی فرد بیمار سرشار از فیبر باشد. زیرا خوراکی های غنی از فیبر عملکرد دستگاه گوارش را بهبود بخشیده و از یبوست جلوگیری می کند. در نتیجه فشار وارده به رکتوم کاهش می یابد و این امر در تسریع درمان موثر است.
• ورزش : ورزش سبک می تواند در بهبود بعد از جراحی موثر باشد برای این منظور ورزش هایی مانند شنا (بعد از بهبودی زخم )، پیاده روی و کگل پیشنهاد می شود.
• بالش نرم : بهتر است هنگام نشستن از بالش نرم به شکل دونات استفاده نمایید.
• حمام سیتز : حمام سیتز با استفاده از آب درمانی زخم حاصل از عمل بواسیر را درمان می نماید، برای این منظور بیمار باید ۳ مرتبه در روز در وان آب گرم یا لگن مخصوص حمام سیتز بنشینید. رعایت بهداشت در این زمینه ضروری است زیرا امکان انتقال عفونت وجود دارد.

بیشتر بخوانید: هزینه جراحی بواسیر با لیزر

• مصرف مایعات : مصرف مایعات به خصوص آب می تواند در نرم نمودن مدفوع و جلوگیری از یبوست موثر باشد.
• مصرف داروهای مسکن و آنتی بیوتیک : مصرف این دست از دارو ها باید مطابق با نظر و دستور پزشک انجام گیرد و در مصرف آنها زیاده روی نشود.
• پماد آنتی هموروئید : مصرف پماد یا شیاف آنتی هموروئید پس از هر اجابت مزاج به بهبود سریع تر کمک می نماید.
• مراقبت از زخم : معمولاً افراد پس از طی ۱۰ روز از جراحی بهبودی نسبی پیدا نموده و می توانند به فعالیت های روزمره خود برسند اما تا یک ماه بعد از عمل باید از زخم خود محافظت نماید.
• یخ : در صورتی که درد زیادی داشتید می توانید از کیسه یخ برای استعمال بر روی زخم استفاده نمایید.

عوارض هموروئیدکتومی

عوارض این جراحی به این شرح است :

• تنگ شدن کانال آنال (باریک شدن مدفوع)
• ابتلا به بواسیر
• ایجاد فیستول (معمولاً مابین کانال آنال و رکتوم)
• پرولاپس رکتوم (بیرون زدن بافت روده از مقعد)