قرص برای درمان شقاق مقعدی + درمان دارویی شقاق?

اولین راهکار درمان پزشکی شقاق پس از تغییر سبک زندگی، درمان دارویی شقاق با استفاده از پماد یا قرص است. درمان دارویی شامل مصرف داروهای مختلف از جمله پماد، قرص و… می‌باشد. درمان شقاق شامل رفع درد، رفع یبوست و اسپاسم می‌باشد و در اغلب موارد پزشکی ترکیبی از این داروها شامل نرم کننده مدفوع، داروهای مسکن و داروهای بی حس کننده موضعی را تجویز می نماید.

Anal fissure needs to be treated properly and promptly so that the disease does not progress to chronic. شقاق مقعدی باید به درستی و به موقع درمان شود تا بیماری به مزمن تبدیل نشود. بنابراین، با مشاهده علائم اجابت مزاج دردناک در مقعد همراه با خونریزی، بیمار باید به زودی به پزشک یا مرکز درمانی مراجعه کند.

vinmec.com

بیشتر بخوانید: لیزر شقاق چگونه انجام میشود؟

---

درمان شقاق با دارو

درمان شقاق مقعدی با داروهای مختلفی انجام می‌شود که به طور معمول شامل تسکین درد، کاهش التهاب و تورم، بهبود علائم شقاق مقعدی و جلوگیری از تشدید آنها می‌شوند. برخی از داروهای استفاده شده در درمان شقاق مقعدی عبارتند از:

• ضد التهاب‌ ها: این داروها می‌توانند التهاب و تورم را کاهش دهند و درمان علائم شقاق مقعدی را تسریع کنند. برخی از داروهای ضد التهاب شامل استامینوفن، ایبوپروفن و ناپروکسن هستند.
• مسکن‌ ها: این داروها به عنوان تسکین دهنده درد استفاده می‌شوند و می‌توانند علائم شقاق مقعدی را کاهش دهند. برخی از داروهای مسکن شامل کدئین، هیدروکدون و اکسی کودون هستند.
• لاکتولوز: این دارو برای درمان یبوست استفاده می‌شود و می‌تواند باعث نرم شدن مدفوع و کاهش فشار روی شقاق مقعدی شود.
• کرم‌های موضعی: این داروها برای کاهش التهاب و تورم در منطقه شقاق مقعدی استفاده می‌شوند. برخی از کرم‌های موضعی شامل هیدروکورتیزون، لیدوکائین و دیکلوفناک هستند.
• تزریقات: در برخی موارد، پزشک ممکن است تزریقاتی را در منطقه شقاق مقعدی انجام دهد تا علائم آن را کاهش دهد. این تزریقات ممکن است شامل استفاده از ستروئیدها، بوتولینوم توکسین و اسکلروزانت‌ها باشد.

در هر صورت، قبل از استفاده از هر نوع دارو، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید تا بهترین راه حل برای درمان شقاق مقعدی را برای شما تعیین کند.

ممکن است هزینه درمان شقاق با لیزر یا عمل جراحی برای برخی به صرفه نبوده و اقدام به درمان با دارو کنند. اغلب داروهای تجویزی برای درمان این عارضه عبارتند از :

استفاده از پماد برای درمان شقاق

داروی نیتروگلیسیرین یا گیلسیرین تری نیترات داروی مختص درمان شقاق است عملکرد این دارو به گونه ای است که عضلات مقعد را شل می کند و با افزایش جریان خون سبب کاهش درد بیمار می شود، استفاده از این پماد باید ۸ الی ۱۲ ساعت یکبار و نهایتاً به مدت ۶ الی ۸ هفته باشد. این دارو میزان اثربخشی آن چنان بالایی ندارد. بهترین زمان مصرف دارو گیلسیرین تری نیترات قبل از اجابت مزاج است.

برخی از عوارض جانبی این دارو شامل سردرد، سرگیجه و فشار خون پایین است. این دارو باید تا ۲۴ ساعت پس از مصرف داروهای اختلال نعوظ مانند سیلدنافیل (Viagra)، تادالافیل (Cialis) و یا واردنافیل (لویترا) استفاده نشود. قبل از مصرف این دارو با پزشک مشورت نمایید.

بیشتر بخوانید: شقاق چیست و چه علائمی دارد؟

استفاده از داروهای آنتی بیوتیک

مصرف آنتی بیوتیک ها در کاهش درد موثر نیست اما می تواند در پیشگیری از عفونت این ناحیه موثر باشد. ناحیه مقعد به علت حساس بدن منطقه آن به شدت در معرض انواع آلودگی قرار داشته و لازم است در برخی مواقع در کنار رعایت بهداشت درمان دارویی شقاق مثل مصرف آنتی بیوتیک نیز صورت بگیرد.

آنتی بیوتیک ها برای کاهش التهاب، عفونت، تورم، درد و ترشحات در مقعد) مانند سفادروکسیل، سفازولین، سفیکسیم، سفالکسین داروهای درمان شقاق مقعدی به گشاد شدن وریدها و افزایش گردش خون در مقعد کمک می کنند.

بیشتر بخوانید: عمل جراحی شقاق و عوارض آن

درمان دارو درد شقاق با قرص

مشکل سازترین علامت همراه با شقاق مقعدی درد آن است، به ویژه هنگام دفع مدفوع که چند برابر شده و همراه با سوزش است.
مسکن های ساده مانند پاراستامول یا ایبوپروفن ممکن است برای تسکین درد شقاق مقعدی مفید باشند. علاوه بر این مورد، درد دفع مدفوع ممکن است با خیساندن ناحیه با نشستن منظم در یک حمام سیتز گرم، به مدت ۲ تا ۳ بار در روز، تا حد زیادی کاهش یابد زیرا گرما میتواند عضلات اسفنکتر مقعد را شل کند.
پس از رفتن به توالت، بهتر است از استفاده از صابون روی ناحیه مقعدی که می تواند باعث تحریک پوست درد شود، خودداری کنید. در عوض، از آب گرم و گاز نرم برای تمیز کردن ناحیه استفاده کنید و آن را با حمام سیتز دنبال کنید. آن را با یک پارچه نرم خشک کنید.

قرص یا کپسول روهمورین

این بسته دارای کپسول های ۳۰ عددی در ۵۰۰ میلی گرم بوده که با افزایش جریان خون در ناحیه مقعد و گشاد کردن رگ ها برای درمان بیماریهای شقاق و بواسیر استفاده میشود. همچنین برای زخم های خارج از مقعد، با جلوگیری از خونریزی و بند آوردن آن عمل میکند. بهترین روش استفاده از آن خوردن ۲ عدد کپسول قبل از شام و قبل از نهار با معده خالی است. البته باید قبل از مصرف هر گونه دارو، با پزشک مربوطه مشورت کنید.

مهار کننده ها

داروی مهار کننده شقاق مقعد با نام داروی مسدود کننده کانال کلسیم نیز شناخته می شود، وظیفه این دارو مسدود کردن ورود کلسیم به داخل سلول و خروج کلسیم از ذخایر سلولی را بر عهده دارد. این دارو در واقع کاهش دهنده ی فشار خون است. این دارو می تواند در بهبود بیماری های مثل فشار خون بالا، آنژین و نامنظمی ضربان قلب مورد استفاده قرار گیرد ولی نوع موضعی آن برای درمان شقاق استفاده می شود زیرا که مصرف خوراکی این دارو نه تنها اثربخشی کمتری دارد بلکه عوارض جانبی بیشتری را به همراه می آورد. مهمترین عارضه مصرف این دارو سردرد است. یکی از مهمترین انواع داروهای مسدود کننده کلسیم که برای درمان شقاق استفاده می شود پماد دیلتیازم است.

درمان شقاق با دارو چند درصد موفقیت آمیز است؟

میزان موفقیت روش های درمان دارویی شقاق بسته به میزان جراحت وارد می باشد. اما می توان گفت در اغلب موارد درمان دارویی این عارضه موثر واقع می شود. طبق آمار به دست آمده در حدود ۶۰% بیماران از طریق مصرف دارو بهبودی می یابند.

عوارض درمان دارویی شقاق

درمان شقاق با داروهایی مانند کرم‌ های ضد التهابی، کرم‌ های حاوی ویتامین E و کرم‌ های حاوی رتینوئیدها انجام می‌ شود. این درمان‌ ها در بسیاری از موارد بسیار موثر هستند و عوارض کمی دارند. با این حال، برخی از عوارض ممکن است شامل:

• خشکی و ترک‌ های پوست: این عارضه معمولاً به دلیل اینکه داروهای ضد التهابی و رتینوئیدها باعث کاهش تولید چربی در پوست می‌ شوند، رخ می‌ دهد.
• التهاب و حساسیت: برخی از داروهای درمان شقاق ممکن است باعث التهاب و حساسیت در پوست شوند.
• تغییر رنگ پوست: برخی از داروهای درمان شقاق ممکن است باعث تغییر رنگ پوست شوند.
• خارش: برخی از داروهای درمان شقاق ممکن است باعث خارش در پوست مقعد شوند.
• افزایش حساسیت به نور: رتینوئیدها ممکن است باعث افزایش حساسیت پوست به نور خورشید شوند.

در صورتی که عوارضی پس از استفاده از داروهای درمان شقاق تجربه کردید، بهتر است به پزشک اطلاع دهید. او ممکن است بتواند داروی دیگری برای شما تجویز کند یا راهنمایی‌ های لازم را برای کاهش عوارض را پیش روی شما بگذارد.