گوشت اضافه مقعدی؛ علت، عکس و درمان خانگی گوشت اضافه مقعدی

ممکن است فکر کنید گوشت اضافه مقعدی همان بواسیر است. اما در واقع اینطور نیست. گوشت اضافه مقعدی هیچ بیماری دیگری نیست اما می تواند به دلیل وجود یکی از عارضه های نشیمنگاهی در مقعد بیمار ایجاد شود. به طور مثال ممکن است به شقاق مقعدی یا همان زخم رکتوم دچار شوید و در اثر عدم درمان، گوشتی به شکل پوست اضافه از آن به وجود بیاید.

در این مطلب سعی داریم تمامی مشکلات مقعدی که ممکن است با گوشت اضافه در مقعد اشتباه گرفته شوند را بررسی کنیم. همچنین روشهای درمان، دلایل و عوارض آن را شرح دهیم.

علائم گوشت اضافه در داخل مقعد و خارج از آن

ضایعه ای که شما میبینید، اغلب قسمتی از پوست چین خورده مقعد است که آویزان شده. در این مواقع شایع ترین علامت احساس انقباض و ورم کردن مقعد است. سایر علائم آن شامل موردهای زیر میباشند:

• زائده های کوچک یا متوسط، گوشتی یا صورتی در  داخل و اطراف مقعد
• احساس نرمی زمانی که آنها را لمس میکنید
• بدون درد یا ناراحتی، مگر اینکه در اثر اصطکاک لباس فشار وارد شده یا تحریک شوند
• ممکن است در حین اجابت مزاج یا تمیز کردن، بخارد یا باعث تحریک شود

توجه به این نکته مهم است که در حالی که ضایعه های پوستی در مقعد به طور کلی بی ضرر هستند، اگر علائم ناخوشایندی را تجربه میکنید، میتوانید با یک متخصص بیماریهای مقعدی در ارتباط باشید یا با کلینیک مهنا تماس بگیرید.

عکس گوشت اضافه در مقعد

برای آشنایی کامل با بیماری و اطمینان از این موضوع که به خود آن مبتلا هستید یا نه، مشاهده تصاویر مرتبط برای تشخیص کمک کننده هستند:

درمان گوشت اضافه مقعدی

رایج ترین راهای درمانی برای ضایعه ها عبارتند از:

• آن را با دقت ببینید: اگر برچسب پوستی کوچک، بدون درد است و هیچ ناراحتی ایجاد نمی کند، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است به سادگی آن را بدون هیچ مداخله ای تحت نظر داشته باشید.
• درمان‌ های موضعی: کرم‌ها یا پمادهای موضعی بدون نسخه حاوی موادی مانند هیدروکورتیزون یا لیدوکائین ممکن است به کاهش خارش یا سوزش مرتبط با پوست کمک کنند.
• عمل جراحی: اگر گوشت اضافه در مقعد بزرگ باشد، باعث ناراحتی یا اختلال در بهداشت شود، ممکن است متخصص آنورکتال حذف زائده با تیغ جراحی را توصیه کند. این کار را می‌توان از طریق روش‌هایی مانند برش (بریدن برچسب پوست)، کرایوتراپی (انجماد ضایعه)، یا الکتروکوتر (سوزاندن) انجام داد.

دلایل ایجاد زائده گوشتی در مقعد

همان گونه که در ابتدا هم گفتیم، این زائده ها در مقعد ممکن است بنا به دلایل خاصی به وجود بیایند. به طور کلی در دسته های زیر قرار می گیرند:

• بواسیر: رگ های خونی متورم در ناحیه مقعد یا رکتوم می تواند باعث ایجاد توده ها یا گوشت اضافه در داخل و اطراف مقعد شود.
• شقاق مقعد: پارگی یا ترک در پوشش مجرای مقعد می تواند منجر به تشکیل توده ها یا برچسب های پوستی شود.
• بیماری های پوستی: برخی از بیماری های پوستی مانند پسوریازیس، اگزما یا درماتیت سبورئیک می توانند باعث ایجاد ضایعه یا توده های پوستی در ناحیه مقعد شوند.
• عفونت های مقاربتی (STIs): برخی از بیماری های مقاربتی، مانند زگیل تناسلی ناشی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، می تواند منجر به ایجاد انواع زائده در اطراف مقعد شود.
• فیستول یا آبسه مقعد: برآمدگی های التهابی که بر کانال مقعد تاثیر گذاشته و می تواند منجر به تشکیل توده ها یا زائده های گوشتی شود.
• تروما یا آسیب: تروما یا آسیب به ناحیه مقعد مثل ضربه های ناگهانی یا کوبیده شدن روی سطح سفت، می تواند منجر به ایجاد بافت اسکار شده که ممکن است به صورت توده یا برچسب پوستی ظاهر شود.
• بیماری التهابی روده (IBD): شرایطی مانند بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو می تواند باعث التهاب و تغییرات در بافت های اطراف مقعد، در نتیجه منجر به تشکیل توده ها یا برچسب های پوستی شود.

علت گوشت اضافه مقعدی در زنان چیست؟

بواسیر در بارداری یکی از علل شایع این زائده ها در زنان است. زنان اغلب در دوره حاملگی خود به دلیل تجربه کردن تغییرات هورمونی، به یبوست در بارداری دچار میشوند. یکی از پیامدهای ناخوشایند یبوست اغلب بیرون زدگی مقعد، بواسیر یا شقاق است.

همچنین به دنبال زایمان های زیاد یا زایمان طبیعی فشار وارد شده به مقعد افزایش یافته و ممکن است به شکل گوشت اضافه بیرون بزند.

رابطه مقعدی باعث گوشت اضافه در مقعد میشود؟

به طور کلی میتوان گفت بله! یکی از عوارض رایجی که پس از رابطه مقعدی پیش آمده و زنان و مردان را اذیت میکند، همین ضایعه های مقعدی یا گوشت اضافه است. زیرا مقعد به خودی خود ترشحات روان کننده مانند واژن را ندارد. در نتیجه سریعا اصطکاک ایجاد میشود. این اصطکاک ایجاد شده باعث آسیب هایی ماند زخم و در نهایت تشکیل گوشت اضافه در مقعد میشود.

اکثر اوقات این زائده ها بیرون مانده و بدون مداخلات پزشکی درمان نمی بابند.

بیرون زدگی مقعد همان گوشت اضافه است؟

خیر. در واقع بیرون زدگی مقعد یا پرولاپس رکتوم بیرون زدن قسمت انتهایی راست روده از مقعد است. در حالی که گوشت اضافه، اغلب پاره شدن قسمتی از پوست رکتوم و آویزان شدن آن در اطراف سوراخ مقعد است.

روش تشخیص

جراح کلورکتال اغلب می تواند انواع گوشت اضافه مقعدی را تشخیص دهد.

متخصص گوارش نیز پزشکی است که درباره بیماریهای دستگاه گوارش تمرکز کامل دارد. متخصص پوست هم به مشکلات پوستی می پردازد. اما گزینه مناسبی برای تشخیص دقیق این عارضه در مقعد نیست.

قبل از معاینه، پزشک از شما می خواهد که شلوار و لباس زیر خود را در بیاورید. یک روپوش بیمارستانی یا گان نازک (لباس مخصوص) برای پوشاندن حود به شما داده می شود.

سپس از شما خواسته شده تا به پهلو روی تخت دراز بکشید. پزشک با دستکش اقدام به معاینه فیزیکی کرده و در صورت نیاز یکی از روشهای زیر را انجام میدهد:

معاینه رکتال

در طول معاینه رکتال، متخصص یک انگشت روغن کاری شده همراه با دستکش را وارد راست روده شما می کند. در طول این معاینه، دکتر ساختارهای غیرطبیعی در داخل راست روده و مقعد را میتواند احساس کند.

معاینه مقعدی ممکن است ناراحت کننده باشد، اما معمولا سریع است. در نتیجه اذیت نمیشوید.

آنوسکوپی

این کار معمولا توسط متخصص گوارش انجام می شود. این روش می تواند در مطب به شکل سرپایی انجام شود.

به شما یک ملین یا تنقیه داده می شود تا روده هایتان زودتر تمیز شوند. آرام بخش معمولاً نیاز نمیشود.

در طول آنوسکوپی، پزشک ابتدا یک ابزار نازک و سفت و سخت را با یک چراغ در انتهای آن روغن کاری می کند. به این وسیله آنوسکوپ می گویند. سپس چند سانتی متر داخل مقعد شما قرار می گیرد.

در صورت نیاز به نمونه بافت یا بیوپسی، می توان آن را در این زمان برداشت.

ممکن است هنگام قرار دادن آنوسکوپ کمی احساس ناراحتی کنید. با این حال، مانند معاینه رکتال، یک روش سریع است.

سیگموئیدوسکوپی

آزمایشی است که رکتوم و آخرین قسمت کولون را بررسی می کند. این قسمت از کولون، کولون سیگموئید نامیده می شود.

این آزمایش ممکن است برای برچسب های پوستی ساده مورد نیاز نباشد. اما اگر پزشک شما به دلیل دیگری برای ایجاد توده در ناحیه مقعد مشکوک باشد، ممکن است انجام شود.

سیگموئیدوسکوپی معمولا توسط متخصص گوارش انجام می شود. همچنین لازم است که از قبل تنقیه یا ملین های قوی برای پاکسازی روده مصرف کنید.

معمولاً از بیهوشی استفاده نمی شود، اما ممکن است داروی آرام بخش دریافت کنید. که به شما کمک می کند در طول عمل آرام بوده یا بخوابید.

ابزار سیگموئیدوسکوپ از طریق راست روده وارد شده و به سمت روده بزرگ حرکت می کند. این آزمایش به پزشک شما دید خوبی به آخرین بخش روده بزرگ می دهد. در صورت نیاز می توان نمونه برداری نیز انجام داد.